Nila wróciła już do mieszkania, po swojej wizycie w telewizji. Była jednak już noc, więc nie myśląc wiele, po prostu rzuciła torbę z rzeczami w kąt i poszła się położyć. Następnego dnia o poranku obudził ją telefon. Dzwonił Dimitrios.
- Halo? Czemu zakłócasz mi sen o tak wczesnej porze?
- TO TY JESZCZE NIC NIE WIESZ? Cała Grecja szaleje, są billboardy z tobą i rywalkami!
- Co ty mówisz w ogóle? Nikt z szefostwa nic mi nie mówił. Czekaj, sprawdzę pocztę.....Nagle słyszymy spadający telefon
- Nila? NILA! Co się dzieje!
Greczynka powoli podnosi telefon.
- Słuchaj, to prawda! Jestem w gronie zawodniczek, które będą mogły zdobyć szansę walki z ALEXĄ ARCHER NA DAY OF RECKONING!
- GRATULACJE! Daj z siebie wszystko i pamiętaj, marzenia zawsze się spełnią, będziesz iść w ich stronę.
- Dziękuję Dimitriosie, ty zawsze wiesz, jak mnie podbudować, trzymaj się!
Nila wyłącza się i odkłada telefon. Czyta jeszcze przez chwilę kartę dla pewności, lecz nagle słyszy dzwonek w drzwiach. Decyduje się otworzyć. Nikogo jednak nie ma, poza paczką z logiem RPW, leżącą przed drzwiami. Zaciekawiona Greczynka szybko otwiera pakunek. Jest tam kamera i liścik z krótką wiadomością:
Jak już zapewne wiesz, czeka cię pierwsze starcie w RPW. Niniejszym przekazujemy odpowiedni sprzęt, który pomoże w nagraniu krótkiej wypowiedzi na ten temat. Pozdrawiamy i życzymy sukcesów - Zarząd RPW.
- Hmmmm... No dobrze, coś tam sklecimy.
Greczynka włącza kamerę, przez chwilę patrzy co i jak działa w urządzeniu. Następnie wciska wszystkie guziczki na ślepo, aż w końcu udaje jej się zrobić tak, żeby pojawiła się czerwona kropka nagrywania. Ustawia jeszcze pospiesznie urządzenie na kubku po kawie.
- Tak więc nadszedł już czas. Zbliża się chwila, na którą czekałam, od kiedy tu jestem. W końcu będę mogła stoczyć pierwszą walkę i jednocześnie zrobić kolejny krok w stronę spełnienia marzeń. Nie odczuwam strachu, czy presji wyniku. Jedynie byłam troszkę zszokowana, że zaczynam z wysokiego C. Jednakże, czy to jest aż tak złe? Skróciła mi się po prostu droga do celu. Nie postrzegam tego, jako rzucenia na stracenie, chęci pokazania mi miejsca w szeregu ani też w szczególności jako niewykonalnego zadania. Jestem częścią Rebellion, przyjęli mnie tu, tak więc nie odróżniam się od innych zawodniczek. Tak samo jak one pracuję na treningach, daję z siebie wszystko. Każda z nas ma więc równy procent szans na wygraną, a właśnie dziewczyny. Chciałabym do was również skierować kilka słów. Większość z nas stanęła właśnie przed największą szansą w dotychczasowej karierze. Walka z samą Alexą Archer - To już brzmi jak nagroda, jednak do tego każda z nas, niezależnie która wygra, będzie miała szansę zdobyć tytuł. Coś niesamowitego to wszystko, co nas spotkało w ostatnim czasie. Zasługujemy, by być z siebie dumne. Czy to jednak tylko i wyłącznie nasza zasługa? Rzecz jasna pracowałyśmy ciężko, jak Syzyf, lecz w tym przypadku możemy w końcu wnieść ten głaz, przejdźmy jednak do sedna. Praca jest ogromną częścią sukcesu, jednakże czy miałybyśmy szansę tu być, osiągać kolejne cele, mierzyć się z najlepszymi na świecie, gdyby za naszymi plecami nie stały rzesze fanów? Ludzie, którzy zawsze nas wspierają, oceniają pozytywnie, a nawet ci, którzy nas nienawidzą. To oni są paliwem napędowym dla naszych karier, niczym kierownik, który ma wskazać pracownika do awansu. Odłóżmy więc wszystkie swoje troski, zaszłości, niesnaski i pokażmy to, co w nas jest najlepsze. Stanowimy grupę fantastycznych wrestlerek. Każda z nas ma coś w sobie, co pozwala iść ku spełnieniu marzeń.
Ty Liv jesteś młodą i niesamowicie ambitną wojowniczką. Piękna zdolna i odważna. Nie boisz się stanąć przed rywalką, nieważne kim ona jest. Dlatego czy to będzie walka o pas, czy pojedynek z kimś słabszym, ty zawsze utrzymasz najwyższą aktualnie dyspozycję. Podziwiam cię, dzięki tobie nauczyłam się, że nie wolno traktować kogoś innego, jako lepszego od siebie, każdy jest w moim zasięgu, tylko wystarczy pokazać to, co aktualnie mam najlepsze.
Mamy jeszcze do czynienia z nieprzewidywalną Audrey. Wybitna zawodniczka. Uwielbiam oglądać twoje walki. Jesteś niesamowita! Każda twoja walka wnosi coś nowego. Nigdy nie można jasno określić, co zaprezentujesz w ringu. Jedno jest tylko pewne. Nigdy się nie poddasz. Bez mrugnięcia okiem, bezwzględnie idziesz przed siebie, zdobywając kolejne sukcesy. Uwielbiam też z tobą rozmawiać. Nigdy nie wiadomo, czego się wtedy spodziewać. Raz uśmiechniesz się i powiesz „cześć!“ Innym razem rąbniesz przemową o bezsensie istnienia świata. Masz za sobą ogromną rzeszę specyficznych fanów, która dodatkowo pomaga ci w walce. Czuję, że stoczymy jeszcze wiele pięknych pojedynków. Nazwałaś mnie pyszną, obłudną, a nawet i bezczelną. Nie obrażam się. Po prostu nie znasz mnie dobrze. Spotkajmy się w parku, kawiarni, na boisku. Spędzimy miło czas. Może choć trochę zmienisz swoje spojrzenie na moją osobę. Uwierz, że w samym dzieciństwie poznałam więcej okropności tego świata, niż ty przez całe życie. Doświadczyłam ubóstwa, widziałam przymierających głodem ludzi, jednak mnie karmią marzenia. Jestem zżyta z drogą, którą idę i nawet sam Posejdon nie zepchnie mnie z niej swą wielką falą.
Explosivo....Jesteś tu już od dawna. Byłaś w tym miejscu zarówno w dobrych, jak i złych chwilach. Szalona i kochająca wygrywać. Być może nie masz ogromu sukcesów w federacji, jednak ciężka praca i upór zawsze robią z ciebie godną rywalkę.
Ophelia, o tobie niewiele wiemy, jednak widziałam cię na treningach i kilka razy na mieście. Wybuchowa, niosąca postrach i zniszczenie. Dodatkowo nikt cię za bardzo nie zna. Możesz zrobić co chcesz, nie mamy szans przewidzieć, co nas z tobą czeka i to mnie właśnie nakręca! Mam nadzieję, że wzajemnie nauczymy się czegoś nowego.
No i Sisi...Sisi Diaz. Po prostu legenda! Twoje walki można znaleźć w każdym dobrym archiwum wrestlingowym. Nie ukrywam, wiele się od ciebie nauczyłam. Wybitna technika, dynamika, fantastyczna prezencja. Przez ogrom czasu uszczęśliwiałaś fanów swoimi występami. Tym razem uszczęśliwisz również mnie, gdyż już na samym starcie kariery będę mogła stanąć w jednym ringu z kimś, kogo od dawna podziwiam.
Na koniec do wszystkich dziewczyn: Życzę powodzenia, bawmy się dobrze, to nasza chwila, nas wszystkich. Pokażmy co potrafimy całemu światu, całuję, Nila.
Greczynka wyłącza kamerę i wysyła film. Następnie obciążona wrażeniami idzie pograć w piłkę, żeby nieco się odstresować i odpocząć mentalnie.
Indeks Oficjalna Strona RPW 
