Kamera przenosi się tajemniczego pomieszczenia, w którym panuje półmrok. Jedyne co udaje się zarejestrować to ludzkich rozmiarów posąg Temidy, z klasycznie zawiązanymi oczami. W tle, bardzo cichutko odtwarzana jest zapętlona piosenka "Soldier Side" zespołu System of a Down. Nagle słyszymy głos, choć w kadrze nie widać nikogo.
-Temida - grecka bogini sprawiedliwości, prawa i wiecznego porządku. Stała się symbolem, który możemy oglądać na wielu salach sądowych, ale nie tylko. Na pieczęci stanowej Nowego Jorku również znajduje się jej postać. Niezwykle chwalebny zabieg, w pełni zrozumiały, który bardzo doceniam i szanuję. Można nawet powiedzieć, że jest dla mnie swego rodzaju inspiracją. O ile nie jest to tylko pusty frazes, mający na celu nałożenie kolejnej maski i przybranie fałszywego wizerunku dla tych, którzy tak naprawdę nie dbają o nic innego poza własnym dobrem. Dlaczego o tym mówię? Bo i dla mnie postać Temidy jest czymś wyjątkowym. Nie tylko inspiracją, jak wspomniałam wcześniej, ale figurą, która odgrywa szczególną rolę w moim dążeniu do celu. To wspaniały i piękny symbol, na który patrzę każdego dnia, kiedy tylko otwieram oczy. To właśnie ona daje mi siłę, aby się nie zatrzymywać, bez względu na to co się wydarzy. Uwierzcie, że po tym co przeszłam nie będzie łatwo mnie zatrzymać...
Dopiero w tym momencie w kadrze pokazała się postać, zamaskowana, w długim skórzanym płaszczu. Ale to znajoma maska, już ją widzieliśmy. Zawodniczka podeszła bezpośrednio przed obiektyw, aby widoczna była tylko jej twarz i dopiero ściągnęła swoją charakterystyczną maskę.
-Because my name is Lou Ciffer... and I am your Bloody Angel! *Zawodniczka odsunęła się od kamery i zaczęła krążyć wokół posągu Temidy* Mówi się, że Temida jest ślepa, co symbolizują jej oczy przewiązane wstęgą - wszystko po to, aby bez względu na to, kto stoi po stronie oskarżonego i pokrzywdzonego, bez względu na jego płeć, wiek, rasę czy jakikolwiek inne elementy wyglądu wydać sprawiedliwy osąd... niestety, z własnego doświadczenia wiem, że nie każdy tak kurczowo trzyma się tych założeń i próbują podnosić przepaskę z jej oczu. Gardzę takim zachowaniem i dołożę wszelkich starań, aby nikt więcej nie został przez to pokrzywdzony. Sama nigdy nie ugnę się przed tym systemem i nie stracę czujności oraz chłodnego, obiektywnego przeglądu sytuacji. Ostatnio niejaka Audrey Foster zmanipulowała wszystkich swoją słodką, niewinną minką, a tak naprawdę, gdy tylko nadarzyła się ku temu okazja, wykorzystała podstęp, aby odnieść sukces. Nie była w stanie stanąć na wysokości zadania i dlatego tak bardzo potrzebowała splugawić swoje imię nędzną sztuczką, która tym razem uszła jej płazem. To był pierwszy i ostatni raz, kiedy obiecałam, że będę delikatna. Teraz, w nagrodę za tak podłe działanie, ma szansę stanąć na czele drużyny Revolt, jako Pani kapitan... something is wrong with this World. Do czego to wszystko zmierza? Myślę, że krótka lekcja na temat sprawiedliwości przyda się osobom za to odpowiedzialnym. Otóż od zarania dziejów ludzkość mimowolnie starała się dążyć do uczciwości i nie jest to slogan wyssany z palca i patetycznie przytoczony w celu poparcia mich racji. Dowodzą tego mity i legendy z całego Świata, a także sprawy kryminalne, które zostały zamknięte i odcisnęły się na tyle mocnym piętnem, że wyciągnięto z nich lekcje i wprowadzono nowe obostrzenia, aby nigdy więcej nie doszło do tak rażących pogwałceń kodeksu prawa. Chiny - legenda o smoku Chi-lin. To mityczne stworzenie z głową smoka i ciałem konia pokrytym rybią łuską. Brzmi przerażająco? A nie powinno, przynajmniej dla każdej poczciwej osóbki, bowiem Chi-lin karał wyłącznie grzeszników, a ukazywał się sprawiedliwym i nieprzekupnym urzędnikom. Jego nadejście zwiastowało spokój i dobrobyt. Unosił się gniewem, kiedy dobrzy ludzie byli źle traktowani. Cudowna opowieść, dobitnie pokazująca jak działa ręka sprawiedliwości. W pełni się z nią utożsamiam i gdy tylko usłyszałam ją po raz pierwszy wiedziałam, że muszę się nią podzielić. Zachęcić innych do trzymania się moralnego kompasu. Portugalia - Kogut z Barcelos. Pewnego dnia młody chłop, który wyruszył z pielgrzymką do Santiago de Compostela w Hiszpanii, zatrzymał się w małym miasteczku Barcelos na północy Portugalii. Spotkało go tam nieszczęście. Bogaty pan został okradziony z cennego srebrnego naczynia, a ponieważ nie odkryto złodzieja, to właśnie obcy przybysz został oskarżony o to przestępstwo. Mimo iż młodzieniec przysięgał niewinność, osądzono go i skazano na śmierć. Jego ostatnim życzeniem było ponowne spotkanie z sędzią. Podczas tego spotkania, młodzieniec nie miał dowodów na to, że naprawdę jest niewinny, więc oznajmił, że jeżeli mówi prawdę, to kogut, który w postaci pieczeni właśnie znajdował się na stole zapieje podczas jego egzekucji. I właśnie tak się stało. Kur zapiał, a sędzia w ostatnim momencie uwolnił młodzieńca. Od tamtej pory kogut symbolizuje sprawiedliwość, która zwycięża, gdy o nią walczysz. Ach, jak to brzmi znajomo. Sama doświadczyłam podobnej historii, ale niestety, bez happy endu. To był przełomowy moment w moim życiu i właśnie dlatego ta historia jest mi tak bliska. Uważam, że każdy kto usłyszę portugalską legendę pokrzepi swoje serce i zrozumie, że wysiłek zawsze ma sens, że nie można się poddawać i z założonymi rękami czekać na to samo przyjdzie. Dania - Dagmar Overbye, seryjna morderczyni. Do dziś nie wiadomo ile dokładnie ofiar ma na swoim koncie, ale pozbawiła życia od 9 do 25 dzieci. Małych, bezbronnych dzieci... w tym jedno swoje. Prawdziwy potwór w ludzkiej skórze. W 1921 roku została skazana na karę śmierci, którą później zmieniono na dożywocie. Pracowała jako niania, a powierzone opiece maluchy dusiła, topiła, palia... słowa nie oddadzą monstrualnej zbrodni, której się dopuściła. Mimo wszystko została złapana i skazana, a pod wpływem ciężaru bestialskiego występku w Danii zmieniono prawo dotyczące opieki nad dziećmi, aby sytuacja już nigdy się nie powtórzyła. Ameryka... chyba nie muszę przypominać jak wielkie zmiany wprowadzono po zamach z 11 września. Kontrole na lotniskach, zaostrzone regulaminy, wszystko w obliczu tak tragicznego wydarzenia w naszej historii. Dlaczego musiało się wydarzyć coś tak strasznego, aby ludzie poszli po rozum do głowy? Właśnie dlatego pojawiam się, abyśmy już nigdy nie musieli płakać i być mądrymi dopiero po szkodzie. Nie zamierzam zostawiać nikomu tego zadania, bo doskonale wiemy, że służby nie zawsze są skuteczne. Są sprawy, które je przerastają. Zodiak - seryjny zabójca z Kalifornii, jego znakiem rozpoznawczym było zostawianie zaszyfrowanych wiadomości do gazet. Jego sprawa wciąż pozostaje otwarta, nigdy nie udało się ustalić jego tożsamości, a szacowana liczba ofiar szacowana jest na 37. Seryjny zabójca z Long Island - zamordował od 10 do 16 kobiet. Mimo tego, że jest jednym z najbardziej znanych morderców na Świecie wciąż go nie ujęto. Wszystko dlatego, że brakuje im ambicji, zaangażowania i zadowalają się półśrodkami! Ja nie! Nigdy! Zawsze całkowicie oddaję się swojemu celowi i nie spocznę dopóki go nie osiągnę. Właśnie dlatego jestem ucieleśnieniem Temidy, jej fizyczną formą, która dosięgnie wszędzie. Wywlecze wszystko i wszystkich, a później dobierze się im do tyłka, aby odpowiednio zapłacili za swoje podłe czyny i już nigdy więcej nawet nie pomyśleli, że mogliby się ich dopuścić. Do czego to wszystko zmierza? Jedna porażka mnie nie powstrzyma. Nie ma takiej alternatywnej rzeczywistości, w której to się dzieje. To co stało się na ostatnim Revolt tylko uczyniło mnie silniejszą. Szerzej tworzyło mi oczy, żeby spodziewać się niespodziewanego i przypuszczać, że zło i podstęp mogą czaić się wszędzie, nawet ukryte za cukrową oprawą kogoś na wskroś wspaniałego. Prawda Audrey? Spokojnie, na pewno nie można się mnie tak łatwo pozbyć. Lady Justice już wyszła z cienia i nigdy więcej do niego nie wróci. Zacznę działać krok po kroku... bez litości, ale sprawiedliwie - bo tak powinno działać prawo. Teraz może jeszcze nie rozumiecie o czym mówię, ale gwarantuję, że na najbliższym Revolt się przekonacie.
W tym momencie Lou znowu założyła swoją maskę i oddaliła się z kadru, aby nie było jej widać. Mimo wszystko wciąż spokojnie recytowała, a dźwięk stopniowo cichł, jakby oddalała się coraz bardziej.
-Sprawiedliwości nikt nam nie przyniesie. Ona przyjdzie sama, nieunikniona jak świt. Przyjdzie sama. Nie przyśpieszymy tego, nie opóźnimy. Przyjdzie sama. Nieuchronnie, jak świt.
Po tych słowach obraz z kamery powoli zanika i posąg Temidy znika nam z oczu.
Indeks Oficjalna Strona RPW 
